Λαέρτῃ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /laː.ér.tɛːi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /laˈer.te̝/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /laˈer.ti/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /laˈer.ti/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /laˈer.ti/

Proper noun

Λᾱέρτῃ • (Lāértēi)

dative singular of Λᾱέρτης (Lāértēs)