Μενοιτίου

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.noi̯.tí.uː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.nyˈti.u/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /me.nyˈti.u/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.nyˈti.u/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.niˈti.u/

Proper noun

Μενοιτίου • (Menoitíou)

genitive singular of Μενοίτῐος (Menoítĭos)