Μιλήτου

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /miː.lɛ̌ː.tuː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /miˈle̝.tu/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /miˈli.tu/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /miˈli.tu/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /miˈli.tu/

Proper noun

Μῑλήτου • (Mīlḗtou)

genitive singular of Μῑ́λητος (Mī́lētos)