Μουάμεδ

• Μάμεδ (Mámed), Μάμεθ (Mámeth), Μάμμεδ (Mámmed), Μαχαματις (Makhamatis), Μεχμέτης (Mekhmétēs), Μοάμεδ (Moámed), Μουχάμεθ (Moukhámeth), Μουχούμετ (Moukhoúmet), Μωάμεθ (Mōámeth), Μωάμετ (Mōámet)

Borrowed from Arabic مُحَمَّد (muḥammad).

Μουάμεδ • (Mouámed) m (indeclinable)

1. (Byzantine) Muhammad

• Sophocles, Evangelinos Apostolides (1900) “Μουάμεδ”, in Greek Lexicon of the Roman and Byzantine Periods (from B. C. 146 to A. D. 1100), New York: Charles Scribner’s Sons, page 770