Μουγούλιος

Ancient Greek

Etymology

Borrowred from Persian مغول (moġol, “a Mongol”).[1]

Pronunciation

 

Noun

Μουγούλιος • (Mougoúlios) m (genitive Μουγουλίου); second declension (Byzantine)

  1. a Mongol; a Mongolian

Inflection

Second declension of ὁ Μουγούλιος; τοῦ Μουγουλίου (Byzantine)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ Μουγούλιος
ho Mougoúlios 		τὼ Μουγουλίω
tṑ Mougoulíō 		οἱ Μουγούλιοι
hoi Mougoúlioi
Genitive τοῦ Μουγουλίου
toû Mougoulíou 		τοῖν Μουγουλίοιν
toîn Mougoulíoin 		τῶν Μουγουλίων
tôn Mougoulíōn
Dative τῷ Μουγουλίῳ
tōî Mougoulíōi 		τοῖν Μουγουλίοιν
toîn Mougoulíoin 		τοῖς Μουγουλίοις
toîs Mougoulíois
Accusative τὸν Μουγούλιον
tòn Mougoúlion 		τὼ Μουγουλίω
tṑ Mougoulíō 		τοὺς Μουγουλίους
toùs Mougoulíous
Vocative Μουγούλιε
Mougoúlie 		Μουγουλίω
Mougoulíō 		Μουγούλιοι
Mougoúlioi

References

  1. ^ Shukurov, Rustam. “Etymological Glossary.” The Byzantine Turks: 1204-1461, vol. 105, Brill, Leiden, Massachusetts, 2016, pp. 397. Academia.edu, https://www.academia.edu/25481924/The_Byzantine_Turks_1204_1461. Accessed 22 Aug. 2022.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.