Ναϊάς
See also: ναϊάς
Ancient Greek
Alternative forms
Etymology
From νάω (náō, “to flow”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /naː.i.ás/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /na.iˈas/
- (4th CE Koine) IPA(key): /na.iˈas/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /na.iˈas/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /na.iˈas/
- Hyphenation: Να‧ϊ‧άς
Proper noun
Νᾱϊᾰ́ς • (Nāïắs) f (genitive Νᾱϊᾰ́δος); third declension
- a naiad
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ Νᾱϊᾰ́ς hē Nāïắs |
τὼ Νᾱϊᾰ́δε tṑ Nāïắde |
αἱ Νᾱϊᾰ́δες hai Nāïắdes | ||||||||||
| Genitive | τῆς Νᾱϊᾰ́δος tês Nāïắdos |
τοῖν Νᾱϊᾰ́δοιν toîn Nāïắdoin |
τῶν Νᾱϊᾰ́δων tôn Nāïắdōn | ||||||||||
| Dative | τῇ Νᾱϊᾰ́δῐ tēî Nāïắdĭ |
τοῖν Νᾱϊᾰ́δοιν toîn Nāïắdoin |
ταῖς Νᾱϊᾰ́σῐ / Νᾱϊᾰ́σῐν taîs Nāïắsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν Νᾱϊᾰ́δᾰ tḕn Nāïắdă |
τὼ Νᾱϊᾰ́δε tṑ Nāïắde |
τᾱ̀ς Νᾱϊᾰ́δᾰς tā̀s Nāïắdăs | ||||||||||
| Vocative | Νᾱϊᾰ́ς Nāïắs |
Νᾱϊᾰ́δε Nāïắde |
Νᾱϊᾰ́δες Nāïắdes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
References
- “Ναϊάς”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,018