Πόλη

Inherited from Byzantine Greek Πόλη (Pólē, “the City”), from Koine Greek Κωνσταντίνου πόλις (Kōnstantínou pólis, “Constantinople”), as in Ancient Greek πόλις f (pólis, “city”). Cognates: Pontic Greek Πόλη (Póli), Laz პოლი (p̌oli).

• IPA^(key): /ˈpo.li/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: Πό‧λη

Πόλη • (Póli) f

1. Istanbul, Constantinople

   Synonym: Κωνσταντινούπολη f (Konstantinoúpoli)

• από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα (apó tin Póli érchomai kai stin korfí kanéla, “nonsense”, proverb)

• Πολίτης m (Polítis, “Constantinopolitan”), Πολίτισσα f (Polítissa)
• πολίτικος (polítikos, adjective)

• and see: πόλη f (póli, “city”)

• Πόλη, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language