Τυδεΐδης
Ancient Greek
Etymology
Τῡδεύς (Tūdeús) + -ίδης (-ídēs)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /tyː.de.í.dɛːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ty.deˈi.de̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ty.ðeˈi.ðis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ty.ðeˈi.ðis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ti.ðeˈi.ðis/
Proper noun
Τῡδεΐδης • (Tūdeḯdēs) m (genitive Τῡδεΐδου or Τῡδεΐδεω); first declension
Declension
| Case / # | Singular | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Τῡδεῐ̈́δης ho Tūdeĭ̈́dēs | ||||||||||||
| Genitive | τοῦ Τῡδεῐ̈́δου toû Tūdeĭ̈́dou | ||||||||||||
| Dative | τῷ Τῡδεῐ̈́δῃ tōî Tūdeĭ̈́dēi | ||||||||||||
| Accusative | τὸν Τῡδεῐ̈́δην tòn Tūdeĭ̈́dēn | ||||||||||||
| Vocative | Τῡδεῐ̈́δη Tūdeĭ̈́dē | ||||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
| Case / # | Singular | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | Τῡδεῐ̈́δης Tūdeĭ̈́dēs | ||||||||||||
| Genitive | Τῡδεῐ̈́δᾱο / Τῡδεῐ̈́δε͜ω / Τῡδεῐ̈́δω Tūdeĭ̈́dāo / Tūdeĭ̈́de͜ō / Tūdeĭ̈́dō | ||||||||||||
| Dative | Τῡδεῐ̈́δῃ Tūdeĭ̈́dēi | ||||||||||||
| Accusative | Τῡδεῐ̈́δην Tūdeĭ̈́dēn | ||||||||||||
| Vocative | Τῡδεῐ̈́δη Tūdeĭ̈́dē | ||||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||