Χαραδροῦς
Ancient Greek
Etymology
From χαράδρα (kharádra, “torrent; gorge, ravine”) + -οῦς (-oûs, “-ful”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰa.ra.drûːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kʰa.raˈdrus/
- (4th CE Koine) IPA(key): /xa.raˈðrus/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /xa.raˈðrus/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /xa.raˈðrus/
Proper noun
Χᾰρᾰδροῦς • (Khărădroûs) m (genitive Χᾰρᾰδροῦντος); third declension
Inflection
| Case / # | Singular | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Χᾰρᾰδροῦς ho Khărădroûs | ||||||||||||
| Genitive | τοῦ Χᾰρᾰδροῦντος toû Khărădroûntos | ||||||||||||
| Dative | τῷ Χᾰρᾰδροῦντῐ tōî Khărădroûntĭ | ||||||||||||
| Accusative | τὸν Χᾰρᾰδροῦντᾰ tòn Khărădroûntă | ||||||||||||
| Vocative | Χᾰρᾰδροῦν Khărădroûn | ||||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- → Latin: Charadrūs