άγονος
Greek
Adjective
άγονος • (ágonos) m (feminine άγονη, neuter άγονο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άγονος (ágonos) | άγονη (ágoni) | άγονο (ágono) | άγονοι (ágonoi) | άγονες (ágones) | άγονα (ágona) | |
| genitive | άγονου (ágonou) | άγονης (ágonis) | άγονου (ágonou) | άγονων (ágonon) | άγονων (ágonon) | άγονων (ágonon) | |
| accusative | άγονο (ágono) | άγονη (ágoni) | άγονο (ágono) | άγονους (ágonous) | άγονες (ágones) | άγονα (ágona) | |
| vocative | άγονε (ágone) | άγονη (ágoni) | άγονο (ágono) | άγονοι (ágonoi) | άγονες (ágones) | άγονα (ágona) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο άγονος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο άγονος, etc.)
Related terms
- αγονία f (agonía, “sterility”)