άπατρις

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄπατρις (ápatris).

Noun

άπατρις • (ápatrism or f (plural απάτριδες)

  1. stateless person
  2. unpatriotic person

Declension

Declension of άπατρις
singular plural
nominative άπατρις (ápatris) απάτριδες (apátrides)
genitive απάτριδος (apátridos) απατρίδων (apatrídon)
accusative απάτριδα (apátrida)
άπατριν (ápatrin)
απάτριδες (apátrides)
vocative άπατρις (ápatris) απάτριδες (apátrides)

Further reading