άρμοση
Greek
Noun
άρμοση • (ármosi) f (plural αρμόσεις)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | άρμοση (ármosi) | αρμόσεις (armóseis) |
| genitive | άρμοσης (ármosis) | αρμόσεων (armóseon) |
| accusative | άρμοση (ármosi) | αρμόσεις (armóseis) |
| vocative | άρμοση (ármosi) | αρμόσεις (armóseis) |
Older or formal genitive singular: αρμόσεως (armóseos)