άρρυθμος
Greek
Adjective
άρρυθμος • (árrythmos) m (feminine άρρυθμη, neuter άρρυθμο)
- arhythmic
- Antonym: ρυθμικός (rythmikós)
- unsymmetrical, disproportionate
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | άρρυθμος (árrythmos) | άρρυθμη (árrythmi) | άρρυθμο (árrythmo) | άρρυθμοι (árrythmoi) | άρρυθμες (árrythmes) | άρρυθμα (árrythma) | |
| genitive | άρρυθμου (árrythmou) | άρρυθμης (árrythmis) | άρρυθμου (árrythmou) | άρρυθμων (árrythmon) | άρρυθμων (árrythmon) | άρρυθμων (árrythmon) | |
| accusative | άρρυθμο (árrythmo) | άρρυθμη (árrythmi) | άρρυθμο (árrythmo) | άρρυθμους (árrythmous) | άρρυθμες (árrythmes) | άρρυθμα (árrythma) | |
| vocative | άρρυθμε (árrythme) | άρρυθμη (árrythmi) | άρρυθμο (árrythmo) | άρρυθμοι (árrythmoi) | άρρυθμες (árrythmes) | άρρυθμα (árrythma) | |
Related terms
- see: αρρυθμία f (arrythmía, “absence of rhythm”)
Further reading
- άρρυθμος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language