άτομο
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἄτομον (átomon), neuter of ἄτομος (átomos, “indivisible”). For sense "individual", semantic loan from French individu. For sense in physics, semantic loan from French atome.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈa.to.mo/
- Hyphenation: ά‧το‧μο
Noun
άτομο • (átomo) n (plural άτομα)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | άτομο (átomo) | άτομα (átoma) |
| genitive | ατόμου (atómou) | ατόμων (atómon) |
| accusative | άτομο (átomo) | άτομα (átoma) |
| vocative | άτομο (átomo) | άτομα (átoma) |
Related terms
- ατομικισμός f (atomikismós, “individualism”)
- ατομικιστής m (atomikistís, “individualist”)
- ατομικιστικός (atomikistikós, “individualistic”, adjective)
- ατομικίστρια f (atomikístria, “individualist”)
- ατομικός (atomikós, “atomic”, adjective)
- ατομικότητα f (atomikótita, “individualality”)
- ατομισμός m (atomismós, “individualism”)
- ατομιστής m (atomistís, “individualist”)
Further reading
- άτομο on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
- “άτομο”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language
References
- ^ άτομο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language