έγγαμος
Greek
Etymology
εν- (en-, “in”) + γάμος (gámos, “marriage”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈeŋ.ɣa.mos/
- Hyphenation: έγ‧γα‧μος
Adjective
έγγαμος • (éngamos) m (feminine έγγαμος or έγγαμη, neuter έγγαμο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | έγγαμος (éngamos) | έγγαμος (éngamos) έγγαμη (éngami) |
έγγαμο (éngamo) | έγγαμοι (éngamoi) | έγγαμοι (éngamoi) έγγαμες (éngames) |
έγγαμα (éngama) | |
| genitive | έγγαμου (éngamou) | έγγαμου (éngamou) έγγαμης (éngamis) |
έγγαμου (éngamou) | έγγαμων (éngamon) | έγγαμων (éngamon) | έγγαμων (éngamon) | |
| accusative | έγγαμο (éngamo) | έγγαμο (éngamo) έγγαμη (éngami) |
έγγαμο (éngamo) | έγγαμους (éngamous) | έγγαμους (éngamous) έγγαμες (éngames) |
έγγαμα (éngama) | |
| vocative | έγγαμε (éngame) | έγγαμε (éngame) έγγαμη (éngami) |
έγγαμο (éngamo) | έγγαμοι (éngamoi) | έγγαμοι (éngamoi) έγγαμες (éngames) |
έγγαμα (éngama) | |
Synonyms
- νυμφευμένος (nymfevménos)
- παντρεμένος (pantreménos)
Antonyms
- άγαμος (ágamos, “unmarried, celibate”)