έμπειρος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔμπειρος (émpeiros).

Adjective

έμπειρος • (émpeirosm (feminine έμπειρη, neuter έμπειρο)

  1. experienced, adept, skilled

Declension

Declension of έμπειρος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative έμπειρος (émpeiros) έμπειρη (émpeiri) έμπειρο (émpeiro) έμπειροι (émpeiroi) έμπειρες (émpeires) έμπειρα (émpeira)
genitive έμπειρου (émpeirou) έμπειρης (émpeiris) έμπειρου (émpeirou) έμπειρων (émpeiron) έμπειρων (émpeiron) έμπειρων (émpeiron)
accusative έμπειρο (émpeiro) έμπειρη (émpeiri) έμπειρο (émpeiro) έμπειρους (émpeirous) έμπειρες (émpeires) έμπειρα (émpeira)
vocative έμπειρε (émpeire) έμπειρη (émpeiri) έμπειρο (émpeiro) έμπειροι (émpeiroi) έμπειρες (émpeires) έμπειρα (émpeira)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο έμπειρος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο έμπειρος, etc.)