έμψυχος
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek ἔμψυχος (émpsukhos).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈem.psi.xos/
- Hyphenation: έμ‧ψυ‧χος
Adjective
έμψυχος • (émpsychos) m (feminine έμψυχη, neuter έμψυχο)
- animate (that lives)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | έμψυχος (émpsychos) | έμψυχη (émpsychi) | έμψυχο (émpsycho) | έμψυχοι (émpsychoi) | έμψυχες (émpsyches) | έμψυχα (émpsycha) | |
| genitive | έμψυχου (émpsychou) | έμψυχης (émpsychis) | έμψυχου (émpsychou) | έμψυχων (émpsychon) | έμψυχων (émpsychon) | έμψυχων (émpsychon) | |
| accusative | έμψυχο (émpsycho) | έμψυχη (émpsychi) | έμψυχο (émpsycho) | έμψυχους (émpsychous) | έμψυχες (émpsyches) | έμψυχα (émpsycha) | |
| vocative | έμψυχε (émpsyche) | έμψυχη (émpsychi) | έμψυχο (émpsycho) | έμψυχοι (émpsychoi) | έμψυχες (émpsyches) | έμψυχα (émpsycha) | |
Related terms
- εμψυχώνω (empsychóno)
- εμψύχωση f (empsýchosi)
- εμψυχωτής m (empsychotís), εμψυχώτρια f (empsychótria)
- εμψυχωτικός (empsychotikós)
References
- ^ έμψυχος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language