ένστικτο

Greek

Etymology

From French instinct.

Noun

ένστικτο • (énstikto) n

  1. instinct

Declension

Declension of ένστικτο
singular plural
nominative ένστικτο (énstikto) ένστικτα (énstikta)
genitive ενστίκτου (enstíktou)
ένστικτου (énstiktou) 		ενστίκτων (enstíkton)
accusative ένστικτο (énstikto) ένστικτα (énstikta)
vocative ένστικτο (énstikto) ένστικτα (énstikta)
  • ενστικτώδης (enstiktódis)
  • ενστικτωδώς (enstiktodós)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.