έφηβος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἔφηβος (éphēbos).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈe̞.fi.vo̞s/
Noun
έφηβος • (éfivos) m (plural έφηβοι, feminine έφηβη)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | έφηβος (éfivos) | έφηβοι (éfivoi) |
| genitive | εφήβου (efívou) | εφήβων (efívon) |
| accusative | έφηβο (éfivo) | εφήβους (efívous) |
| vocative | έφηβε (éfive) | έφηβοι (éfivoi) |
Related terms
- έφηβη f (éfivi, “female teenager”)
- εφηβεία f (efiveía, “puberty”)
- εφηβικός (efivikós, “adolescent”) (adjective)
- προέφηβη f (proéfivi, “female preteen”)
- προέφηβος m (proéfivos, “male preteen”)
- ανήλικος (anílikos, “minor, underage”, adjective)
- ενήλικος (enílikos, “adult, of age”, adjective)
- μεσήλικος (mesílikos, “middle-aged”, adjective)
- υπερήλικος (yperílikos, “elderly, of advanced age”, adjective)
- συνομήλικος (synomílikos, “of the same age”, adjective)
- ομήλικος (omílikos, “of the same age”, adjective)
Descendants
- → Turkish: efe