αέναος
Greek
Adjective
αέναος • (aénaos) m (feminine αέναη, neuter αέναο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αέναος (aénaos) | αέναη (aénaï) | αέναο (aénao) | αέναοι (aénaoi) | αέναες (aénaes) | αέναα (aénaa) | |
| genitive | αέναου (aénaou) | αέναης (aénaïs) | αέναου (aénaou) | αέναων (aénaon) | αέναων (aénaon) | αέναων (aénaon) | |
| accusative | αέναο (aénao) | αέναη (aénaï) | αέναο (aénao) | αέναους (aénaous) | αέναες (aénaes) | αέναα (aénaa) | |
| vocative | αέναε (aénae) | αέναη (aénaï) | αέναο (aénao) | αέναοι (aénaoi) | αέναες (aénaes) | αέναα (aénaa) | |