αβοήθητος
Greek
Adjective
αβοήθητος • (avoḯthitos) m (feminine αβοήθητη, neuter αβοήθητο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αβοήθητος (avoḯthitos) | αβοήθητη (avoḯthiti) | αβοήθητο (avoḯthito) | αβοήθητοι (avoḯthitoi) | αβοήθητες (avoḯthites) | αβοήθητα (avoḯthita) | |
| genitive | αβοήθητου (avoḯthitou) | αβοήθητης (avoḯthitis) | αβοήθητου (avoḯthitou) | αβοήθητων (avoḯthiton) | αβοήθητων (avoḯthiton) | αβοήθητων (avoḯthiton) | |
| accusative | αβοήθητο (avoḯthito) | αβοήθητη (avoḯthiti) | αβοήθητο (avoḯthito) | αβοήθητους (avoḯthitous) | αβοήθητες (avoḯthites) | αβοήθητα (avoḯthita) | |
| vocative | αβοήθητε (avoḯthite) | αβοήθητη (avoḯthiti) | αβοήθητο (avoḯthito) | αβοήθητοι (avoḯthitoi) | αβοήθητες (avoḯthites) | αβοήθητα (avoḯthita) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αβοήθητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αβοήθητος, etc.)
Related terms
- αβοήθητα (avoḯthita, “helplessly”)