αγκυλωμένος
Greek
Etymology
from αγκυλώνω (agkylóno, “to hurt, to prick”)
Adjective
αγκυλωμένος • (agkyloménos) m (feminine αγκυλωμένη, neuter αγκυλωμένο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αγκυλωμένος (agkyloménos) | αγκυλωμένη (agkyloméni) | αγκυλωμένο (agkyloméno) | αγκυλωμένοι (agkyloménoi) | αγκυλωμένες (agkyloménes) | αγκυλωμένα (agkyloména) | |
| genitive | αγκυλωμένου (agkyloménou) | αγκυλωμένης (agkyloménis) | αγκυλωμένου (agkyloménou) | αγκυλωμένων (agkyloménon) | αγκυλωμένων (agkyloménon) | αγκυλωμένων (agkyloménon) | |
| accusative | αγκυλωμένο (agkyloméno) | αγκυλωμένη (agkyloméni) | αγκυλωμένο (agkyloméno) | αγκυλωμένους (agkyloménous) | αγκυλωμένες (agkyloménes) | αγκυλωμένα (agkyloména) | |
| vocative | αγκυλωμένε (agkyloméne) | αγκυλωμένη (agkyloméni) | αγκυλωμένο (agkyloméno) | αγκυλωμένοι (agkyloménoi) | αγκυλωμένες (agkyloménes) | αγκυλωμένα (agkyloména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγκυλωμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγκυλωμένος, etc.)
Related terms
- αγκύλωση f (agkýlosi, “ankylosis”)