αγριεμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of αγριεύομαι (agriévomai), passive voice of αγριεύω (“make wild; scare”).
Pronunciation
- IPA(key): /a.ɣɾi.eˈme.nos/
- Hyphenation: α‧γρι‧ε‧μέ‧νος
Participle
αγριεμένος • (agrieménos) m (feminine αγριεμένη, neuter αγριεμένο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αγριεμένος (agrieménos) | αγριεμένη (agrieméni) | αγριεμένο (agrieméno) | αγριεμένοι (agrieménoi) | αγριεμένες (agrieménes) | αγριεμένα (agrieména) | |
| genitive | αγριεμένου (agrieménou) | αγριεμένης (agrieménis) | αγριεμένου (agrieménou) | αγριεμένων (agrieménon) | αγριεμένων (agrieménon) | αγριεμένων (agrieménon) | |
| accusative | αγριεμένο (agrieméno) | αγριεμένη (agrieméni) | αγριεμένο (agrieméno) | αγριεμένους (agrieménous) | αγριεμένες (agrieménes) | αγριεμένα (agrieména) | |
| vocative | αγριεμένε (agrieméne) | αγριεμένη (agrieméni) | αγριεμένο (agrieméno) | αγριεμένοι (agrieménoi) | αγριεμένες (agrieménes) | αγριεμένα (agrieména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγριεμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγριεμένος, etc.)
Related terms
- see: άγριος (ágrios, “wild”)