αδιάκριτος
Greek
Adjective
αδιάκριτος • (adiákritos) m (feminine αδιάκριτη, neuter αδιάκριτο)
- indiscreet (not discreet; wanting in discretion)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αδιάκριτος (adiákritos) | αδιάκριτη (adiákriti) | αδιάκριτο (adiákrito) | αδιάκριτοι (adiákritoi) | αδιάκριτες (adiákrites) | αδιάκριτα (adiákrita) | |
| genitive | αδιάκριτου (adiákritou) | αδιάκριτης (adiákritis) | αδιάκριτου (adiákritou) | αδιάκριτων (adiákriton) | αδιάκριτων (adiákriton) | αδιάκριτων (adiákriton) | |
| accusative | αδιάκριτο (adiákrito) | αδιάκριτη (adiákriti) | αδιάκριτο (adiákrito) | αδιάκριτους (adiákritous) | αδιάκριτες (adiákrites) | αδιάκριτα (adiákrita) | |
| vocative | αδιάκριτε (adiákrite) | αδιάκριτη (adiákriti) | αδιάκριτο (adiákrito) | αδιάκριτοι (adiákritoi) | αδιάκριτες (adiákrites) | αδιάκριτα (adiákrita) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδιάκριτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδιάκριτος, etc.)
Related terms
- see: αδιακρισία f (adiakrisía, “indiscretion, tactlessness”)