αδιεκδίκητος
Greek
Adjective
αδιεκδίκητος • (adiekdíkitos) m (feminine αδιεκδίκητη, neuter αδιεκδίκητο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αδιεκδίκητος (adiekdíkitos) | αδιεκδίκητη (adiekdíkiti) | αδιεκδίκητο (adiekdíkito) | αδιεκδίκητοι (adiekdíkitoi) | αδιεκδίκητες (adiekdíkites) | αδιεκδίκητα (adiekdíkita) | |
| genitive | αδιεκδίκητου (adiekdíkitou) | αδιεκδίκητης (adiekdíkitis) | αδιεκδίκητου (adiekdíkitou) | αδιεκδίκητων (adiekdíkiton) | αδιεκδίκητων (adiekdíkiton) | αδιεκδίκητων (adiekdíkiton) | |
| accusative | αδιεκδίκητο (adiekdíkito) | αδιεκδίκητη (adiekdíkiti) | αδιεκδίκητο (adiekdíkito) | αδιεκδίκητους (adiekdíkitous) | αδιεκδίκητες (adiekdíkites) | αδιεκδίκητα (adiekdíkita) | |
| vocative | αδιεκδίκητε (adiekdíkite) | αδιεκδίκητη (adiekdíkiti) | αδιεκδίκητο (adiekdíkito) | αδιεκδίκητοι (adiekdíkitoi) | αδιεκδίκητες (adiekdíkites) | αδιεκδίκητα (adiekdíkita) | |