αθέατος

Greek

Adjective

αθέατος • (athéatos) m (feminine αθέατη, neuter αθέατο)

  1. invisible, out of sight, secret, unseen
    η αθέατη πλευρά της Σελήνης (the unseen side of the moon)

Declension

Declension of αθέατος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αθέατος (athéatos) αθέατη (athéati) αθέατο (athéato) αθέατοι (athéatoi) αθέατες (athéates) αθέατα (athéata)
genitive αθέατου (athéatou) αθέατης (athéatis) αθέατου (athéatou) αθέατων (athéaton) αθέατων (athéaton) αθέατων (athéaton)
accusative αθέατο (athéato) αθέατη (athéati) αθέατο (athéato) αθέατους (athéatous) αθέατες (athéates) αθέατα (athéata)
vocative αθέατε (athéate) αθέατη (athéati) αθέατο (athéato) αθέατοι (athéatoi) αθέατες (athéates) αθέατα (athéata)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.