αθέτηση

Greek

Noun

αθέτηση • (athétisi) f (plural αθετήσεις)

  1. breach, breaking of faith
  2. trespass

Declension

Declension of αθέτηση
singular plural
nominative αθέτηση (athétisi) αθετήσεις (athetíseis)
genitive αθέτησης (athétisis) αθετήσεων (athetíseon)
accusative αθέτηση (athétisi) αθετήσεις (athetíseis)
vocative αθέτηση (athétisi) αθετήσεις (athetíseis)

Older or formal genitive singular: αθετήσεως (athetíseos)

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.