αθωωτικός
Greek
Adjective
αθωωτικός • (athootikós) m (feminine αθωωτική, neuter αθωωτικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αθωωτικός (athootikós) | αθωωτική (athootikí) | αθωωτικό (athootikó) | αθωωτικοί (athootikoí) | αθωωτικές (athootikés) | αθωωτικά (athootiká) | |
| genitive | αθωωτικού (athootikoú) | αθωωτικής (athootikís) | αθωωτικού (athootikoú) | αθωωτικών (athootikón) | αθωωτικών (athootikón) | αθωωτικών (athootikón) | |
| accusative | αθωωτικό (athootikó) | αθωωτική (athootikí) | αθωωτικό (athootikó) | αθωωτικούς (athootikoús) | αθωωτικές (athootikés) | αθωωτικά (athootiká) | |
| vocative | αθωωτικέ (athootiké) | αθωωτική (athootikí) | αθωωτικό (athootikó) | αθωωτικοί (athootikoí) | αθωωτικές (athootikés) | αθωωτικά (athootiká) | |
Related terms
- see: αθώος (athóos, “innocent”)