αινετός
See also: αἰνετός
Greek
Etymology
From Ancient Greek αἰνετός (ainetós).
Pronunciation
- IPA(key): /eneˈtos/
Adjective
αινετός • (ainetós) m (feminine αινετή, neuter αινετό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αινετός (ainetós) | αινετή (ainetí) | αινετό (ainetó) | αινετοί (ainetoí) | αινετές (ainetés) | αινετά (ainetá) | |
| genitive | αινετού (ainetoú) | αινετής (ainetís) | αινετού (ainetoú) | αινετών (ainetón) | αινετών (ainetón) | αινετών (ainetón) | |
| accusative | αινετό (ainetó) | αινετή (ainetí) | αινετό (ainetó) | αινετούς (ainetoús) | αινετές (ainetés) | αινετά (ainetá) | |
| vocative | αινετέ (aineté) | αινετή (ainetí) | αινετό (ainetó) | αινετοί (ainetoí) | αινετές (ainetés) | αινετά (ainetá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αινετός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αινετός, etc.)
Alternative forms
- επαινετός (epainetós)
Synonyms
- αινέσιμος (ainésimos)
Related terms
- see: αίνος m (aínos, “praise”)