αιτιατός
Greek
Adjective
αιτιατός • (aitiatós) m (feminine αιτιατή, neuter αιτιατό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αιτιατός (aitiatós) | αιτιατή (aitiatí) | αιτιατό (aitiató) | αιτιατοί (aitiatoí) | αιτιατές (aitiatés) | αιτιατά (aitiatá) | |
| genitive | αιτιατού (aitiatoú) | αιτιατής (aitiatís) | αιτιατού (aitiatoú) | αιτιατών (aitiatón) | αιτιατών (aitiatón) | αιτιατών (aitiatón) | |
| accusative | αιτιατό (aitiató) | αιτιατή (aitiatí) | αιτιατό (aitiató) | αιτιατούς (aitiatoús) | αιτιατές (aitiatés) | αιτιατά (aitiatá) | |
| vocative | αιτιατέ (aitiaté) | αιτιατή (aitiatí) | αιτιατό (aitiató) | αιτιατοί (aitiatoí) | αιτιατές (aitiatés) | αιτιατά (aitiatá) | |
Related terms
- αιτιατό n (aitiató, “effect”)