αιτιολογώ
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek αἰτιολογῶ (aitiologô),[1] contracted form of αἰτιολογέω (aitiologéō).
Pronunciation
- IPA(key): /e.ti.o.loˈɣo/
- Hyphenation: αι‧τι‧ο‧λο‧γώ
Verb
αιτιολογώ • (aitiologó) (past αιτιολόγησα, passive αιτιολογούμαι, p‑past αιτιολογήθηκα, ppp αιτιολογημένος)
- to justify
- to rationalise, rationalize
Conjugation
αιτιολογώ, αιτιολογούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αιτιολογήσω | αιτιολογούμαι | αιτιολογηθώ | |
| 2 sg | αιτιολογείς | αιτιολογήσεις | αιτιολογείσαι | αιτιολογηθείς |
| 3 sg | αιτιολογεί | αιτιολογήσει | αιτιολογείται | αιτιολογηθεί |
| 1 pl | αιτιολογούμε | αιτιολογήσουμε, [-ομε] | αιτιολογούμαστε | αιτιολογηθούμε |
| 2 pl | αιτιολογείτε | αιτιολογήσετε | αιτιολογείστε | αιτιολογηθείτε |
| 3 pl | αιτιολογούν(ε) | αιτιολογήσουν(ε) | αιτιολογούνται | αιτιολογηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | αιτιολογούσα | αιτιολόγησα | [αιτιολογούμουν(α)] | αιτιολογήθηκα |
| 2 sg | αιτιολογούσες | αιτιολόγησες | [αιτιολογούσουν(α)] | αιτιολογήθηκες |
| 3 sg | αιτιολογούσε | αιτιολόγησε | αιτιολογούνταν, {αιτιολογείτο} | αιτιολογήθηκε |
| 1 pl | αιτιολογούσαμε | αιτιολογήσαμε | αιτιολογούμασταν, (‑ούμαστε) | αιτιολογηθήκαμε |
| 2 pl | αιτιολογούσατε | αιτιολογήσατε | [αιτιολογούσασταν, (‑ούσαστε)] | αιτιολογηθήκατε |
| 3 pl | αιτιολογούσαν(ε) | αιτιολόγησαν, αιτιολογήσαν(ε) | αιτιολογούνταν, {αιτιολογούντο} | αιτιολογήθηκαν, αιτιολογηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα αιτιολογήσω ➤ | θα αιτιολογούμαι ➤ | θα αιτιολογηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αιτιολογείς, … | θα αιτιολογήσεις, … | θα αιτιολογείσαι, … | θα αιτιολογηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αιτιολογήσει έχω, έχεις, … αιτιολογημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αιτιολογηθεί είμαι, είσαι, … αιτιολογημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αιτιολογήσει είχα, είχες, … αιτιολογημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αιτιολογηθεί ήμουν, ήσουν, … αιτιολογημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αιτιολογήσει θα έχω, θα έχεις, … αιτιολογημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αιτιολογηθεί θα είμαι, θα είσαι, … αιτιολογημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | αιτιολόγησε | — | αιτιολογήσου |
| 2 pl | αιτιολογείτε | αιτιολογήστε | αιτιολογείστε | αιτιολογηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αιτιολογώντας ➤ | αιτιολογούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αιτιολογήσει ➤ | αιτιολογημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αιτιολογήσει | αιτιολογηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Derived terms
- αιτιολόγηση f (aitiológisi)
Related terms
- see: αίτιος (aítios, “causative, responsible”)
References
- ^ αιτιολογώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language