ακατάβλητος
Greek
Adjective
ακατάβλητος • (akatávlitos) m (feminine ακατάβλητη, neuter ακατάβλητο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακατάβλητος (akatávlitos) | ακατάβλητη (akatávliti) | ακατάβλητο (akatávlito) | ακατάβλητοι (akatávlitoi) | ακατάβλητες (akatávlites) | ακατάβλητα (akatávlita) | |
| genitive | ακατάβλητου (akatávlitou) | ακατάβλητης (akatávlitis) | ακατάβλητου (akatávlitou) | ακατάβλητων (akatávliton) | ακατάβλητων (akatávliton) | ακατάβλητων (akatávliton) | |
| accusative | ακατάβλητο (akatávlito) | ακατάβλητη (akatávliti) | ακατάβλητο (akatávlito) | ακατάβλητους (akatávlitous) | ακατάβλητες (akatávlites) | ακατάβλητα (akatávlita) | |
| vocative | ακατάβλητε (akatávlite) | ακατάβλητη (akatávliti) | ακατάβλητο (akatávlito) | ακατάβλητοι (akatávlitoi) | ακατάβλητες (akatávlites) | ακατάβλητα (akatávlita) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακατάβλητος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακατάβλητος, etc.)