ακαταχώρητος
Greek
Adjective
ακαταχώρητος • (akatachóritos) m (feminine ακαταχώρητη, neuter ακαταχώρητο)
- alternative form of ακαταχώριστος (akatachóristos)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακαταχώρητος (akatachóritos) | ακαταχώρητη (akatachóriti) | ακαταχώρητο (akatachórito) | ακαταχώρητοι (akatachóritoi) | ακαταχώρητες (akatachórites) | ακαταχώρητα (akatachórita) | |
| genitive | ακαταχώρητου (akatachóritou) | ακαταχώρητης (akatachóritis) | ακαταχώρητου (akatachóritou) | ακαταχώρητων (akatachóriton) | ακαταχώρητων (akatachóriton) | ακαταχώρητων (akatachóriton) | |
| accusative | ακαταχώρητο (akatachórito) | ακαταχώρητη (akatachóriti) | ακαταχώρητο (akatachórito) | ακαταχώρητους (akatachóritous) | ακαταχώρητες (akatachórites) | ακαταχώρητα (akatachórita) | |
| vocative | ακαταχώρητε (akatachórite) | ακαταχώρητη (akatachóriti) | ακαταχώρητο (akatachórito) | ακαταχώρητοι (akatachóritoi) | ακαταχώρητες (akatachórites) | ακαταχώρητα (akatachórita) | |