ακόλαστος
Greek
Adjective
ακόλαστος • (akólastos) m (feminine ακόλαστη, neuter ακόλαστο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακόλαστος (akólastos) | ακόλαστη (akólasti) | ακόλαστο (akólasto) | ακόλαστοι (akólastoi) | ακόλαστες (akólastes) | ακόλαστα (akólasta) | |
| genitive | ακόλαστου (akólastou) | ακόλαστης (akólastis) | ακόλαστου (akólastou) | ακόλαστων (akólaston) | ακόλαστων (akólaston) | ακόλαστων (akólaston) | |
| accusative | ακόλαστο (akólasto) | ακόλαστη (akólasti) | ακόλαστο (akólasto) | ακόλαστους (akólastous) | ακόλαστες (akólastes) | ακόλαστα (akólasta) | |
| vocative | ακόλαστε (akólaste) | ακόλαστη (akólasti) | ακόλαστο (akólasto) | ακόλαστοι (akólastoi) | ακόλαστες (akólastes) | ακόλαστα (akólasta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακόλαστος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακόλαστος, etc.)
Synonyms
- άσωτος (ásotos)
- έκλυτος (éklytos)
Related terms
- ακολασία f (akolasía, “debauchery”)