ακύκλωτος
Greek
Adjective
ακύκλωτος • (akýklotos) m (feminine ακύκλωτη, neuter ακύκλωτο)
- unsurrounded, not encircled
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακύκλωτος (akýklotos) | ακύκλωτη (akýkloti) | ακύκλωτο (akýkloto) | ακύκλωτοι (akýklotoi) | ακύκλωτες (akýklotes) | ακύκλωτα (akýklota) | |
| genitive | ακύκλωτου (akýklotou) | ακύκλωτης (akýklotis) | ακύκλωτου (akýklotou) | ακύκλωτων (akýkloton) | ακύκλωτων (akýkloton) | ακύκλωτων (akýkloton) | |
| accusative | ακύκλωτο (akýkloto) | ακύκλωτη (akýkloti) | ακύκλωτο (akýkloto) | ακύκλωτους (akýklotous) | ακύκλωτες (akýklotes) | ακύκλωτα (akýklota) | |
| vocative | ακύκλωτε (akýklote) | ακύκλωτη (akýkloti) | ακύκλωτο (akýkloto) | ακύκλωτοι (akýklotoi) | ακύκλωτες (akýklotes) | ακύκλωτα (akýklota) | |
Related terms
- κυκλώνω (kyklóno, “to encircle”)