ακύμαντος
Greek
Adjective
ακύμαντος • (akýmantos) m (feminine ακύμαντη, neuter ακύμαντο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ακύμαντος (akýmantos) | ακύμαντη (akýmanti) | ακύμαντο (akýmanto) | ακύμαντοι (akýmantoi) | ακύμαντες (akýmantes) | ακύμαντα (akýmanta) | |
| genitive | ακύμαντου (akýmantou) | ακύμαντης (akýmantis) | ακύμαντου (akýmantou) | ακύμαντων (akýmanton) | ακύμαντων (akýmanton) | ακύμαντων (akýmanton) | |
| accusative | ακύμαντο (akýmanto) | ακύμαντη (akýmanti) | ακύμαντο (akýmanto) | ακύμαντους (akýmantous) | ακύμαντες (akýmantes) | ακύμαντα (akýmanta) | |
| vocative | ακύμαντε (akýmante) | ακύμαντη (akýmanti) | ακύμαντο (akýmanto) | ακύμαντοι (akýmantoi) | ακύμαντες (akýmantes) | ακύμαντα (akýmanta) | |