αλειτούργητος

Greek

Adjective

αλειτούργητος • (aleitoúrgitos) m (feminine αλειτούργητη, neuter αλειτούργητο)

  1. (Christianity) unconsecrated, unblessed, unused
  2. (Christianity) uncommunicated (having not attended mass or taken communion)

Declension

Declension of αλειτούργητος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αλειτούργητος (aleitoúrgitos) αλειτούργητη (aleitoúrgiti) αλειτούργητο (aleitoúrgito) αλειτούργητοι (aleitoúrgitoi) αλειτούργητες (aleitoúrgites) αλειτούργητα (aleitoúrgita)
genitive αλειτούργητου (aleitoúrgitou) αλειτούργητης (aleitoúrgitis) αλειτούργητου (aleitoúrgitou) αλειτούργητων (aleitoúrgiton) αλειτούργητων (aleitoúrgiton) αλειτούργητων (aleitoúrgiton)
accusative αλειτούργητο (aleitoúrgito) αλειτούργητη (aleitoúrgiti) αλειτούργητο (aleitoúrgito) αλειτούργητους (aleitoúrgitous) αλειτούργητες (aleitoúrgites) αλειτούργητα (aleitoúrgita)
vocative αλειτούργητε (aleitoúrgite) αλειτούργητη (aleitoúrgiti) αλειτούργητο (aleitoúrgito) αλειτούργητοι (aleitoúrgitoi) αλειτούργητες (aleitoúrgites) αλειτούργητα (aleitoúrgita)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.