αλεξίπυρος

Greek

Etymology

From αλεξι- (alexi-, protection, deflection) +‎ πυρ (pyr, fire), calque of French pare-feu. First attested 1861.

Adjective

αλεξίπυρος • (alexípyrosm (feminine αλεξίπυρη, neuter αλεξίπυρο)

  1. fireproof

Declension

Declension of αλεξίπυρος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αλεξίπυρος (alexípyros) αλεξίπυρη (alexípyri) αλεξίπυρο (alexípyro) αλεξίπυροι (alexípyroi) αλεξίπυρες (alexípyres) αλεξίπυρα (alexípyra)
genitive αλεξίπυρου (alexípyrou) αλεξίπυρης (alexípyris) αλεξίπυρου (alexípyrou) αλεξίπυρων (alexípyron) αλεξίπυρων (alexípyron) αλεξίπυρων (alexípyron)
accusative αλεξίπυρο (alexípyro) αλεξίπυρη (alexípyri) αλεξίπυρο (alexípyro) αλεξίπυρους (alexípyrous) αλεξίπυρες (alexípyres) αλεξίπυρα (alexípyra)
vocative αλεξίπυρε (alexípyre) αλεξίπυρη (alexípyri) αλεξίπυρο (alexípyro) αλεξίπυροι (alexípyroi) αλεξίπυρες (alexípyres) αλεξίπυρα (alexípyra)

Synonyms

Derived terms