αληθεύω

See also: ἀληθεύω

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /a.liˈθe.vo/
  • Hyphenation: α‧λη‧θεύ‧ω

Verb

αληθεύω • (alithévo) (past αλήθεψα) & rare passive αληθεύομαι

  1. (in the present and imperfect tense, mainly impersonal)
    1. to come true, be realised
    2. to be true, be right
  2. (literature, rarely in other forms)
    1. (transitive) to prove to be true
    2. (intransitive, passive voice) to be realized

Conjugation

αληθεύω   αληθεύομαι   (rare passive)
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αληθέψω αληθεύομαι αληθευτώ
2 sg αληθεύεις αληθέψεις αληθεύεσαι αληθευτείς
3 sg αληθεύει1 αληθέψει αληθεύεται αληθευτεί
1 pl αληθεύουμε, [‑ομε] αληθέψουμε, [‑ομε] αληθευόμαστε αληθευτούμε
2 pl αληθεύετε αληθέψετε αληθεύεστε, αληθευόσαστε αληθευτείτε
3 pl αληθεύουν(ε) αληθέψουν(ε) αληθεύονται αληθευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αλήθευα αλήθεψα αληθευόμουν(α) αληθεύτηκα
2 sg αλήθευες αλήθεψες αληθευόσουν(α) αληθεύτηκες
3 sg αλήθευε1 αλήθεψε αληθευόταν(ε) αληθεύτηκε
1 pl αληθεύαμε αληθέψαμε αληθευόμασταν, (‑όμαστε) αληθευτήκαμε
2 pl αληθεύατε αληθέψατε αληθευόσασταν, (‑όσαστε) αληθευτήκατε
3 pl αλήθευαν, αληθεύαν(ε) αλήθεψαν, αληθέψαν(ε) αληθεύονταν, (αληθευόντουσαν) αληθεύτηκαν, αληθευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα αληθέψω ➤ θα αληθεύομαι ➤ θα αληθευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αληθεύεις, … θα αληθέψεις, … θα αληθεύεσαι, … θα αληθευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αληθέψει
  έχω, έχεις, … αληθευμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … αληθευτεί
  είμαι, είσαι, … αληθευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αληθέψει
  είχα, είχες, … αληθευμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … αληθευτεί
  ήμουν, ήσουν, … αληθευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αληθέψει
  θα έχω, θα έχεις, … αληθευμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … αληθευτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αληθευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg αλήθευε αλήθεψε — αληθέψου
2 pl αληθεύετε αληθέψτε αληθεύεστε αληθευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αληθεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αληθέψει ➤ αληθευμένος, ‑η, ‑o3
[αληθεμένος, ‑η, ‑o] ➤
Nonfinite form➤ αληθέψει αληθευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. See impersonal 3rd person verb: αληθεύει (alithévei)
 3. Passive perfect participle as in Goup 'δημοσιεύω' ending in -ευμένος
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.