αλύμαντος
Greek
Adjective
αλύμαντος • (alýmantos) m (feminine αλύμαντη, neuter αλύμαντο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αλύμαντος (alýmantos) | αλύμαντη (alýmanti) | αλύμαντο (alýmanto) | αλύμαντοι (alýmantoi) | αλύμαντες (alýmantes) | αλύμαντα (alýmanta) | |
| genitive | αλύμαντου (alýmantou) | αλύμαντης (alýmantis) | αλύμαντου (alýmantou) | αλύμαντων (alýmanton) | αλύμαντων (alýmanton) | αλύμαντων (alýmanton) | |
| accusative | αλύμαντο (alýmanto) | αλύμαντη (alýmanti) | αλύμαντο (alýmanto) | αλύμαντους (alýmantous) | αλύμαντες (alýmantes) | αλύμαντα (alýmanta) | |
| vocative | αλύμαντε (alýmante) | αλύμαντη (alýmanti) | αλύμαντο (alýmanto) | αλύμαντοι (alýmantoi) | αλύμαντες (alýmantes) | αλύμαντα (alýmanta) | |