αμίμητος
Greek
Etymology
From the Ancient Greek ἀμίμητος (amímētos).
Pronunciation
- IPA(key): [aˈmimɛtɔs]
- Hyphenation: α‧μί‧μη‧τος
Adjective
αμίμητος • (amímitos) m (feminine αμίμητη, neuter αμίμητο)
- inimitable, (colloquial) priceless
- unrivalled, incomparable
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αμίμητος (amímitos) | αμίμητη (amímiti) | αμίμητο (amímito) | αμίμητοι (amímitoi) | αμίμητες (amímites) | αμίμητα (amímita) | |
| genitive | αμίμητου (amímitou) | αμίμητης (amímitis) | αμίμητου (amímitou) | αμίμητων (amímiton) | αμίμητων (amímiton) | αμίμητων (amímiton) | |
| accusative | αμίμητο (amímito) | αμίμητη (amímiti) | αμίμητο (amímito) | αμίμητους (amímitous) | αμίμητες (amímites) | αμίμητα (amímita) | |
| vocative | αμίμητε (amímite) | αμίμητη (amímiti) | αμίμητο (amímito) | αμίμητοι (amímitoi) | αμίμητες (amímites) | αμίμητα (amímita) | |