αμαντάλωτος

Greek

Adjective

αμαντάλωτος • (amantálotos) m (feminine αμαντάλωτη, neuter αμαντάλωτο)

  1. unsecured (of a door, window, etc)
    1. unlatched, unbolted

Declension

Declension of αμαντάλωτος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αμαντάλωτος (amantálotos) αμαντάλωτη (amantáloti) αμαντάλωτο (amantáloto) αμαντάλωτοι (amantálotoi) αμαντάλωτες (amantálotes) αμαντάλωτα (amantálota)
genitive αμαντάλωτου (amantálotou) αμαντάλωτης (amantálotis) αμαντάλωτου (amantálotou) αμαντάλωτων (amantáloton) αμαντάλωτων (amantáloton) αμαντάλωτων (amantáloton)
accusative αμαντάλωτο (amantáloto) αμαντάλωτη (amantáloti) αμαντάλωτο (amantáloto) αμαντάλωτους (amantálotous) αμαντάλωτες (amantálotes) αμαντάλωτα (amantálota)
vocative αμαντάλωτε (amantálote) αμαντάλωτη (amantáloti) αμαντάλωτο (amantáloto) αμαντάλωτοι (amantálotoi) αμαντάλωτες (amantálotes) αμαντάλωτα (amantálota)
  • μανταλώνω (mantalóno, “to latch, to bolt”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.