αμεταπούλητος

Greek

Adjective

αμεταπούλητος • (ametapoúlitos) m (feminine αμεταπούλητη, neuter αμεταπούλητο)

  1. not resold, not for resale, not to be resold

Declension

Declension of αμεταπούλητος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αμεταπούλητος (ametapoúlitos) αμεταπούλητη (ametapoúliti) αμεταπούλητο (ametapoúlito) αμεταπούλητοι (ametapoúlitoi) αμεταπούλητες (ametapoúlites) αμεταπούλητα (ametapoúlita)
genitive αμεταπούλητου (ametapoúlitou) αμεταπούλητης (ametapoúlitis) αμεταπούλητου (ametapoúlitou) αμεταπούλητων (ametapoúliton) αμεταπούλητων (ametapoúliton) αμεταπούλητων (ametapoúliton)
accusative αμεταπούλητο (ametapoúlito) αμεταπούλητη (ametapoúliti) αμεταπούλητο (ametapoúlito) αμεταπούλητους (ametapoúlitous) αμεταπούλητες (ametapoúlites) αμεταπούλητα (ametapoúlita)
vocative αμεταπούλητε (ametapoúlite) αμεταπούλητη (ametapoúliti) αμεταπούλητο (ametapoúlito) αμεταπούλητοι (ametapoúlitoi) αμεταπούλητες (ametapoúlites) αμεταπούλητα (ametapoúlita)
  • απούλητος (apoúlitos, “unsold”)
  • μεταπουλώ (metapouló, “to resell”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.