αμιγής
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀμιγής (amigḗs), from ἀ- (a-) + μίγνυμι (mígnumi).
Adjective
αμιγής • (amigís) m (feminine αμιγής, neuter αμιγές)
- unadulterated, neat, pure, unalloyed
- αμιγής χρυσός ― amigís chrysós ― pure gold
- αμιγής χαρά ― amigís chará ― pure joy
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αμιγής (amigís) | αμιγής (amigís) | αμιγές (amigés) | αμιγείς (amigeís) | αμιγείς (amigeís) | αμιγή (amigí) | |
| genitive | αμιγούς (amigoús) αμιγή (amigí) |
αμιγούς (amigoús) | αμιγούς (amigoús) | αμιγών (amigón) | αμιγών (amigón) | αμιγών (amigón) | |
| accusative | αμιγή (amigí) | αμιγή (amigí) | αμιγές (amigés) | αμιγείς (amigeís) | αμιγείς (amigeís) | αμιγή (amigí) | |
| vocative | αμιγή (amigí) αμιγής (amigís) |
αμιγής (amigís) | αμιγές (amigés) | αμιγείς (amigeís) | αμιγείς (amigeís) | αμιγή (amigí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αμιγής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αμιγής, etc.)