αμνηστεύω
Greek
Alternative forms
- αμνηστεύγω (amnistévgo)
Pronunciation
- IPA(key): /a.mniˈste.vo/
- Hyphenation: α‧μνη‧στεύ‧ω
Verb
αμνηστεύω • (amnistévo) (past αμνήστευσα, passive αμνηστεύομαι)
Conjugation
αμνηστεύω αμνηστεύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αμνηστεύσω | αμνηστεύομαι | αμνηστευτώ, αμνηστευθώ | |
| 2 sg | αμνηστεύεις | αμνηστεύσεις | αμνηστεύεσαι | αμνηστευτείς, αμνηστευθείς |
| 3 sg | αμνηστεύει | αμνηστεύσει | αμνηστεύεται | αμνηστευτεί, αμνηστευθεί |
| 1 pl | αμνηστεύουμε, [‑ομε] | αμνηστεύσουμε, [‑ομε] | αμνηστευόμαστε | αμνηστευτούμε, αμνηστευθούμε |
| 2 pl | αμνηστεύετε | αμνηστεύσετε | αμνηστεύεστε, αμνηστευόσαστε | αμνηστευτείτε, αμνηστευθείτε |
| 3 pl | αμνηστεύουν(ε) | αμνηστεύσουν(ε) | αμνηστεύονται | αμνηστευτούν(ε), αμνηστευθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | αμνήστευα | αμνήστευσα | αμνηστευόμουν(α) | αμνηστεύτηκα, αμνηστεύθηκα |
| 2 sg | αμνήστευες | αμνήστευσες | αμνηστευόσουν(α) | αμνηστεύτηκες, αμνηστεύθηκες |
| 3 sg | αμνήστευε | αμνήστευσε | αμνηστευόταν(ε) | αμνηστεύτηκε, αμνηστεύθηκε |
| 1 pl | αμνηστεύαμε | αμνηστεύσαμε | αμνηστευόμασταν, (‑όμαστε) | αμνηστευτήκαμε, αμνηστευθήκαμε |
| 2 pl | αμνηστεύατε | αμνηστεύσατε | αμνηστευόσασταν, (‑όσαστε) | αμνηστευτήκατε, αμνηστευθήκατε |
| 3 pl | αμνήστευαν, αμνηστεύαν(ε) | αμνήστευσαν, αμνηστεύσαν(ε) | αμνηστεύονταν, (αμνηστευόντουσαν) | αμνηστεύτηκαν, αμνηστευτήκαν(ε), αμνηστεύθηκαν, αμνηστευθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα αμνηστεύσω ➤ | θα αμνηστεύομαι ➤ | θα αμνηστευτώ / αμνηστευθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αμνηστεύεις, … | θα αμνηστεύσεις, … | θα αμνηστεύεσαι, … | θα αμνηστευτείς / αμνηστευθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αμνηστεύσει έχω, έχεις, … αμνηστευμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αμνηστευτεί / αμνηστευθεί είμαι, είσαι, … αμνηστευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αμνηστεύσει είχα, είχες, … αμνηστευμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αμνηστευτεί / αμνηστευθεί ήμουν, ήσουν, … αμνηστευμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αμνηστεύσει θα έχω, θα έχεις, … αμνηστευμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αμνηστευτεί / αμνηστευθεί θα είμαι, θα είσαι, … αμνηστευμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | αμνήστευε | αμνήστευσε | — | αμνηστεύσου |
| 2 pl | αμνηστεύετε | αμνηστεύστε | αμνηστεύεστε | αμνηστευτείτε, αμνηστευθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αμνηστεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αμνηστεύσει ➤ | αμνηστευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αμνηστεύσει | αμνηστευτεί, αμνηστευθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• Passive forms with -ευθ- are more formal than forms with -ευτ-. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||