ανέμισμα
Greek
Noun
ανέμισμα • (anémisma) n (plural ανεμίσματα)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ανέμισμα (anémisma) | ανεμίσματα (anemísmata) |
| genitive | ανεμίσματος (anemísmatos) | ανεμισμάτων (anemismáton) |
| accusative | ανέμισμα (anémisma) | ανεμίσματα (anemísmata) |
| vocative | ανέμισμα (anémisma) | ανεμίσματα (anemísmata) |
Related terms
- see: ανεμίζω (anemízo, “to winnow”)
- and see: άνεμος m (ánemos, “wind”)