ανήστευτος

Greek

Adjective

ανήστευτος • (anísteftos) m (feminine ανήστευτη, neuter ανήστευτο)

  1. (Eastern Orthodoxy) (food) permitted whilst fasting

Declension

Declension of ανήστευτος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανήστευτος (anísteftos) ανήστευτη (anístefti) ανήστευτο (anístefto) ανήστευτοι (anísteftoi) ανήστευτες (anísteftes) ανήστευτα (anístefta)
genitive ανήστευτου (anísteftou) ανήστευτης (anísteftis) ανήστευτου (anísteftou) ανήστευτων (anístefton) ανήστευτων (anístefton) ανήστευτων (anístefton)
accusative ανήστευτο (anístefto) ανήστευτη (anístefti) ανήστευτο (anístefto) ανήστευτους (anísteftous) ανήστευτες (anísteftes) ανήστευτα (anístefta)
vocative ανήστευτε (anístefte) ανήστευτη (anístefti) ανήστευτο (anístefto) ανήστευτοι (anísteftoi) ανήστευτες (anísteftes) ανήστευτα (anístefta)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανήστευτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανήστευτος, etc.)

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.