αναδίφηση

Greek

Noun

αναδίφηση • (anadífisif (plural αναδιφήσεις)

  1. rummage, scrutiny

Declension

Declension of αναδίφηση
singular plural
nominative αναδίφηση (anadífisi) αναδιφήσεις (anadifíseis)
genitive αναδίφησης (anadífisis) αναδιφήσεων (anadifíseon)
accusative αναδίφηση (anadífisi) αναδιφήσεις (anadifíseis)
vocative αναδίφηση (anadífisi) αναδιφήσεις (anadifíseis)

Older or formal genitive singular: αναδιφήσεως (anadifíseos)