αναδείχνω

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /a.naˈði.xno/
  • Hyphenation: α‧να‧δεί‧χνω

Verb

αναδείχνω • (anadeíchno) (past ανάδειξα/ανέδειξα, passive αναδείχνομαι)

  1. (colloquial) alternative form of αναδεικνύω (anadeiknýo)

Conjugation

αναδείχνω   αναδείχνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αναδείξω αναδείχνομαι αναδειχτώ3
2 sg αναδείχνεις αναδείξεις αναδείχνεσαι αναδειχτείς
3 sg αναδείχνει αναδείξει αναδείχνεται αναδειχτεί
1 pl αναδείχνουμε, [‑ομε] αναδείξουμε, [‑ομε] αναδειχνόμαστε αναδειχτούμε
2 pl αναδείχνετε αναδείξετε αναδείχνεστε, αναδειχνόσαστε αναδειχτείτε
3 pl αναδείχνουν(ε) αναδείξουν(ε) αναδείχνονται αναδειχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ανάδειχνα, ανέδειχνα ανάδειξα, ανέδειξα αναδειχνόμουν(α) αναδείχτηκα3
2 sg ανάδειχνες, ανέδειχνες ανάδειξες, ανέδειξες αναδειχνόσουν(α) αναδείχτηκες
3 sg ανάδειχνε, ανέδειχνε ανάδειξε, ανέδειξε αναδειχνόταν(ε) αναδείχτηκε
1 pl αναδείχναμε αναδείξαμε αναδειχνόμασταν, (‑όμαστε) αναδειχτήκαμε
2 pl αναδείχνατε αναδείξατε αναδειχνόσασταν, (‑όσαστε) αναδειχτήκατε
3 pl ανάδειχναν, αναδείχναν(ε), ανέδειχναν ανάδειξαν, αναδείξαν(ε), ανέδειξαν αναδείχνονταν, (αναδειχνόντουσαν) αναδείχτηκαν, αναδειχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα αναδείξω ➤ θα αναδείχνομαι ➤ θα αναδειχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αναδείχνεις, … θα αναδείξεις, … θα αναδείχνεσαι, … θα αναδειχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αναδείξει   έχω, έχεις, … αναδειχτεί
  είμαι, είσαι, … αναδειγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αναδείξει   είχα, είχες, … αναδειχτεί
  ήμουν, ήσουν, … αναδειγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αναδείξει   θα έχω, θα έχεις, … αναδειχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αναδειγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ανάδειχνε ανάδειξε, ανάδειχ' 1 — αναδείξου
2 pl αναδείχνετε αναδείξτε, αναδείχτε2 αναδείχνεστε αναδειχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αναδείχνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αναδείξει ➤ (αναδειγμένος, ‑η, ‑o) ➤
Nonfinite form➤ αναδείξει αναδειχτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ανάδειχ' το ("show it prominently!")
 2. Colloquial.
 3. For more formal forms with -χθ- see αναδεικνύω (anadeiknýo)
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.