αναδεκτή
Greek
Noun
αναδεκτή • (anadektí) f (plural αναδεκτές, masculine αναδεκτός)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναδεκτή (anadektí) | αναδεκτές (anadektés) |
| genitive | αναδεκτής (anadektís) | αναδεκτών (anadektón) |
| accusative | αναδεκτή (anadektí) | αναδεκτές (anadektés) |
| vocative | αναδεκτή (anadektí) | αναδεκτές (anadektés) |
Alternative forms
- αναδεχτή m (anadechtí)
Synonyms
- αναδεξιμιά f (anadeximiá)
- and see: βαφτισιμιά f (vaftisimiá)
Coordinate terms
- see: βάπτισμα n (váptisma, “baptism”)
Related terms
- αναδεξιμιός m (anadeximiós)